کد مطلب:149392 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:143
لقب سیدالشهداء
قبلا لقب «سیدالشهداء» از آن حمزه عموی رسول اكرم بود و بعد به ابا عبدالله اختصاص داده شد. شهادت ابا عبدالله فراموشاند آنها را. وضع اصحاب ابا عبدالله هم طوری بود كه بر همه ی شهدای پیشین سبقت گرفت و خود ابا عبدالله فرمود: «انی لا اعلم اصحابا اوفی و لا خیرا من اصحابی و لا اهل بیت اوصل و لا افضل من اهل بیتی». اصحاب ابا عبدالله، هم از طرف دوست آزاد بودند هم از طرف دشمن، خود ابا عبدالله فرمود: آنها به غیر من كاری ندارند، و خودش هم شخصا اجازه ی رفتن به آنها داد و فرمود: از تاریكی شب استفاده كنید. سر را هم پایین انداخت كه تلاقی نگاهها موجب حیای آنها نشود. بنابراین آنها نه در تنگنای دشمن واقع شده بودند (مثل اصحاب طارق بن زیاد كه طارق كشتیها و خوراكیها را مگر به مقدار یك روز، سوزانید) و نه دوست از آنها خواهش و التماسی كرده بود و آنها را در رودربایستی گذاشته بود. حتی از اینكه نگاهش در آنها تأثیر كند اجتناب كرد. [1] .
[1] خلاصه اينكه درباره ي آنها صد درصد اين جمله كه ظاهرا از ابن ابي الحديد است: «اثروا الموت» صادق است. در حديث معروف اميرالمؤمنين است (كه در صفحه ي 110 نفس المهموم آمده): «مناخ ركاب و مصارع عشاق، شهداء لا يسبقهم من كان قبلهم و لا يلحقهم من بعدهم» [اينجا بارانداز سواران و قتلگاه عاشقان است. شهدايي كه نه پيشينان بر آنها سبقت جسته و نه آيندگان به مقام آنان دست يابند.].